Blokperiode

We moeten nu studeren,

zoveel mogelijk leren.

Onze stress bedwingen,

en soms wat swingen.

We moeten in onszelf geloven!

Het is erg druk ...

Maar ik wens mijn medestudenten veel GELUK!!

Mijn doedagen!

Op 25 en 27 november 2014 had ik mijn doedagen. Maar vooraleer ik hieraan kon beginnen had ik heel veel voorbereidend werk. Ons thema was schoorstenen en dit koppelde ik, wat vanzelfsprekend is, aan Sinterklaas en Zwarte Piet. Ik maakte onder andere een grote schoorsteen om tijdens het onthaal te gebruiken. De kinderen mochten dan elk hun pakje, die ik ook vooraf maakte met hun symbooltje op, elk om beurt erin gooien. Ook maakte ik een spelletje waarbij Zwarte Pieten en schoorstenen aan bod kwamen in verschillende kleuren. De kleuters kregen elk een Zwarte Piet en ik hield de schoorstenen bij me. Ik toonde een schoorsteen met een bepaald kleur, waarna de kleuter met de bijpassende Piet mocht recht springen en het kleurtje zeggen. Natuurlijk vonden ze dit allemaal zeer tof en deed iedereen flink mee.

Tijdens deze twee dagen kreeg ik ook de opdracht om de kleuters een liedje aan te leren. “Welkom Sint en Piet” heette het lied.

Welkom, welkom Sinterklaas,
en ook welkom Pieter baas,

Welkom, welkom Sinterklaas
en ook welkom Pieter baas,

Hoor je ons lied? Hoor je ons lied?
Wij zingen welkom voor Sint en Piet.

Voor mijn beeldactiviteit had ik zelf een schoorsteen gemaakt met gestapelde kartonnen dozen. De kleuters kregen als opdracht een Zwarte Pietengezicht te maken met kartonnen borden. Deze mochten ze zelf schilderen en bewerken.

Als laatste activiteit had ik een verhaalmoment. Daarvoor had ik een kachel gemaakt die paste bij de schoorsteen. De schoorsteen werd versierd door alle Pietengezichten en de kachel werd aangestoken zodat het warm werd in de kring. De kleuters mochten wat dichter gaan staan zodat ze de warmte konden voelen. Natuurlijk was dit geen echte kachel, maar we lieten onze fantasie de vrije loop gaan. Daarna volgde het verhaal en sloot ik mijn doedagen af.

Het waren erg plezante en zeer leerrijke dagen, op naar de volgende!

Wil je weten hoe mijn medestudenten hun doedagen waren? Aarzel zeker niet en neem een kijkje op hun blog!

http://amylogie.blogspot.be/

http://hetlevenvaneenkleuterjufinspe.blogspot.be/

 

Sinterklaasje.

Het boek Sinterklaasje, is een verhaal over Sinterklaas en zijn verjaardag op 6 december. Ik had dit boek al eens opgemerkt toen ik voorleesboekjes zocht in het begin van het schooljaar. Ik vond het een perfect boek in de bib van ieper en hoopte het ooit eens te mogen voorlezen voor mijn kleuters. Toen ik hoorde dat ik voor mijn doe-dagen het thema 'schoorstenen' kreeg, had ik al meteen het perfecte boek voor mijn voorleesmoment in gedachten. Mijn eerste stage deed ik in de eerste kleuterklas. Dit boek is geschikt voor kinderen van de eerste en tweede kleuterklas, dus was dit een perfect moment om dit boek eens voor te lezen.

Het dialectonderzoek.

Eventjes een blog over ons West-Vlaamse dialect. Nadat ik het verslag over het onderzoek gelezen had, kwam ik tot een leuke conclusie. Toen ik eventjes geleden mijn eigen onderzoek deed naar het gebruik van chattaal bij kinderen, kwam ik tot hetzelfde besluit. Kinderen gebruiken steeds minder dialect dan ouderen. Vooral omdat vele van deze woorden niet meer worden gebruikt onder kinderen. Ook het verschil tussen jongens en meisjes is erg groot. Meisjes hebben meer zin voor verfijning en gaan dus meer over op het Standaardnederlands. Ze gaan steeds meer vertrouwt raken met het Standaardnederlands doordat dit ook veel meer word gesproken in de huiskamer. Ook wanneer mensen kiezen voor een hogere opleiding gaan ze minder gebruik maken van het dialect dan mensen met een lagere opleiding.

Onderzoek chattaal.

Bij mijn onderzoek naar de chattaal bij jongeren kon ik afleiden dat het gebruik van dialect meer voorkomt bij de jongen dan bij het meisje. Het meisje gebruikte zeer weinig tot geen dialect, en had zeer weinig typfouten. Maar de jongen gebruikte meer dialect en had meer te maken met ‘domme’ typfouten. Ik was hiervan niet echt geschrokken want ik heb ook al wat ervaring met chatten en daaruit kon ik ook al afleiden dat jongens meer gebruik maken van het dialect. Ook zal de leeftijd hier wat mee te maken hebben want jonge kinderen kunnen nog maar pas schrijven. Daarom zullen sommige kinderen nog niet echt weten hoe je een woord in het dialect moet schrijven en zullen deze het dus houden bij het simpele Standaardnederlands.

 

http://www.toonpool.com/cartoons/met%20online_173979

 

Voor meer cartoons: www.toonpool.com

De mooiste vis van de zee!

Voor het vak Beeld kregen we de opdracht om onze beeldkoffer op een creatieve manier te bewerken. Dit moesten we doen aan de hand van prenten uit een prentenboek. Ik had meteen een boek in mijn hoofd. 'De mooiste vis van de zee' is één van mijn lievelingsboeken. Het gaat over vriendschap, trots en ijdelheid. Het boek is mooi uitgevoerd en is zeker een aanrader. Het hoofdpersonage is heel mooi geïllustreerd. Hij heet Regenboog en heeft schubben die bezaait zijn met zilveren schitters. 

Het boek: 

Een voorstudie: 

Mijn koffer: 

Mijn muziekinstrumentjes.

Voor het vak muziek, kregen we de opdracht om eigen muziekinstrumenten te maken.

We moesten een raspinstrument maken, twee trommels, twee paar schuurblokjes, twee fietsbellen, twee bellenkransen, vijftien paar ritmestokjes, een schellenraam en enkele hamertjes. De regenstok was geen verplichting maar zelf vond ik het een tof instrument dat ik zeker eens wou maken en uittesten.

Vol enthousiasme begon ik eraan. Het vergde wel wat concentratie en nam veel tijd in beslag. Ik had eerlijk gezegd niet durven denken dat het zoveel werk en tijd zou innemen. De opdracht zelf was natuurlijk wel heel tof om uit te voeren. Ik had het eindbeeld van mijn muziekinstrumentjes in mijn hoofd. Ik wist meteen hoe ze er zouden gaan uitzien. Het was een zeer leerrijke ervaring om mijn eigen muziekinstrumentjes te maken! Ik ben er zeer trots op.

Wat een onnodige stress!

Toen ik samen met mijn mentor mijn oefenmomenten aan het plannen was, plaatsten we op dinsdag 18 november een muzikale activiteit.

Het thema voor die week was "schoenen". Samen met mijn mentor zocht ik een gepast liedje voor de 1ste kleuterklas. We botsten op het liedje "Schoenen om te dansen" uit "Dag Jules."

Ik begon meteen aan mijn activiteitenvoorbereiding. Het was best wel spannend, omdat dit de eerste keer zou zijn dat ik een liedje aanleer aan de kleuters.

Dinsdag 18 november, eindelijk was het zo ver. Na dagen van veel oefenen en stress, mocht ik mijn activiteit uitoefenen samen met de kleuters. Ik was eerlijk gezegd wel wat zenuwachtig. 
Ik zong het liedje waarna ik dan vroeg waarover het ging. De kleuters reageerden heel spontaan waarna ik dacht; "Komaan Céline, je hoeft helemaal niet zenuwachtig te zijn."
In mijn activiteit had ik ook enkele speelleermiddelen gestopt zoals we in de muziekles hadden geleerd. Ik had schoenen op een stokje meegebracht waarmee ik de bewegingen uitbeeldde. Zo konden de kleuters de bewegingen al eens bekijken. Daarna mochten de kleuters elk twee ritmestokjes nemen. Ik zong het lied en sloeg samen met de kleuters op ritmestokjes. Ze vonden dat natuurlijk heel plezant! Als afsluiter mochten ze allemaal rechtstaan en proberen mee te zingen en te bewegen. Alle kleuters stonden heel spontaan en enthousiast recht. Ik begon het liedje te zingen en terwijl beeldde ik de bewegingen uit. Enkele kleuters konden al stukjes van het liedje meezingen maar iedereen deed de bewegingen heel flink mee!

Het was een geslaagde activiteit waar ik eerlijk gezegd geen schrik voor hoefde te hebben.

Mijn eerste oefenmoment.

Mijn eerste oefenmoment begon met het onthaal. De kleuters plaatsten zich in een kring en ik vertelde wat er allemaal zou gaan gebeuren. De kinderen waren eventjes verwonderd dat er een andere juf voor de klas stond. Al vlug was iedereen ermee gewoon en konden we beginnen met het onthaalmoment. Ik begon samen met de kleuters aan het zingen van het goeie morgenlied.

Kijk eens hier, kijk eens daar. Klap maar in je handen.
Kijk eens hier, kijk eens daar. Zwaai nu naar elkaar.
Kijk eens hier, kijk eens daar. Stamp maar met je voeten.
Kijk eens hier, kijk eens daar. Dans nu, dans nu maar!

Om een overzicht te kunnen houden van alle aanwezigen had ik thuis een bord gemaakt met 13 kleine geplastificeerde pompoentjes. Voor ieder kind 1, waar elk hun symbooltje op stond. De kleuters kwamen tot bij mij waarna ze elk op hun beurt: “Goeiemorgen juffrouw Céline” zeiden. Ik antwoordde op mijn beurt: “Goeiemorgen ‘naam kleuter’”. Daarna gaf ik hun pompoentje en mochten ze dit aan het bord hangen. Hierna was het de beurt om het kindje van de dag te kiezen. Dit gebeurde aan de hand van een touw waar elk hun symbool aanhing, en een wasknijper die je dan gewoon vooruit schoof. Het was de beurt aan L., de jongen mocht vandaag de hele dag helpen met de juf waar hij kon. Meteen mocht hij de daglijn goed plaatsen op de dag dinsdag. Daarna mocht het kindje van de dag, de twee klaspoppen, Nelly en Cesaer wakker maken. L. zette de poppen recht waardoor ze het hele klasgebeuren konden volgen. Hierna mochten alle kinderen rechtstaan en zongen we samen het weerlied, waarna we dan allemaal naar buiten keken om het weer te bepalen.


We kijken door de ruiten, welk weer is het buiten?
Zien we de zon of zien we wolken?
Hangt er veel mist, of is er regen?
Is het erg koud, of valt er vaak sneeuw?
We kijken door de ruiten, welk weer is het buiten?

Toen vertelde ik een verhaal om mijn beeldactiviteit in te leiden. Het boek heette “De groene pompoen”. Na het verhaal stelde ik de kinderen enkele vragen waaruit ze konden leiden dat niet iedere pompoen oranje is. Ik legde de kinderen uit welke kleuren een pompoen nog kan hebben waarna de kinderen dan konden kiezen tussen 1 van deze kleuren. De beeldactiviteit hield in dat ieder kind een hoedje mocht maken waar een mooie geschilderde pompoen aanhing. Thuis maakte ik reeds een niet-geschilderd voorbeeld zonder ogen en mond. Ik toonde dit aan de kinderen en vroeg hen wat er nog tekort was om hier een gezichtje van te maken. Hierop konden de kinderen meteen antwoorden. Ik toonde hen hoe we dit er konden op kleven waarna we in groepjes van 4 konden beginnen aan de activiteit.

Taalkwesties in onze Nederlandse taal.

Hier even een blog over enkele taalkwesties in onze Nederlandse taal.

De dt-fouten. Sedert het begin van mijn schoolcarrière heb ik een zwak voor mijn vervoeging van werkwoorden. Telkens wanneer ik opstellen moest schrijven had ik altijd wel ergens een fout. Ik herlas telkens mijn opstel twee tot drie maal, maar toch bleek er altijd ergens iets verkeerd. Daarom ben ik aan het begin van het schooljaar gestart met het zoeken naar de regels voor het vervoegen van werkwoorden. Al snel vond ik via www.google.be de site http://levenslangleren.be/taal.php/werkwoorden_vervoegen_de_dt_regel de theorie voor deze regels. Ik printte deze meteen af en ging meteen over tot het lezen en herstuderen van deze regels. Wanneer ik hiermee klaar was ging ik op zoek naar oefeningen op het internet. Ik vond heel veel sites met oefeningen. Mijn oefeningen haalde ik van http://users.telenet.be/Lagere_school_Groenendaal/Werkwoorden(1).htm, http://home.scarlet.be/~rp148/exerc/n1/1_ddtt.htm en http://www.dr-lex.be/info-stuff/werkwoorden-quiz.html. Na veel oefenen op deze sites en nog vele andere begin ik nu deze regels onder de knie te krijgen. Maar het zal zeker nog veel oefening en concentratie vergen. Een geluk van het wereldwijde web dat je er zoveel op vindt!

De hoofdletters. Iedereen heeft wel ooit zo’n twijfelgeval wanneer je denkt: ”Moet ik hier nu een hoofdletter schrijven of niet?” Ook ik ondervond hier af en toe hoe erg je kan twijfelen. Via de site http://taaltelefoon.vlaanderen.be/nlapps/docs/default.asp?fid=311 ontdekte ik alle regels. Niet bij iedere regel had ik het moeilijk. Ik overlas en studeerde enkel hetgene waarbij ik het moeilijk had. Vooral bij feestdagen en samenstellingen had ik een zwak. Via deze link maakte ik alle oefeningen die mij hierbij hielpen http://www.nieuwe-spelling.oefeningen.eu/nieuwe-spelling-hoofdletters-1b.html. Zo weet ik dat je “Driekoningen” schrijft met een hoofdletter, maar “driekoningentaart” zonder!

Waar ik het ook nog lastig mee had, waren sommige leestekens. Vooral met het weten wanneer ik een komma mag plaatsen en wanneer niet. Ik dacht dat je voor het voegwoord “en” nooit een komma mocht plaatsen. Na wat opzoekwerk op http://nl.wikipedia.org/wiki/Komma bleek dat dit niet helemaal correct was. Zo bleek dat wanneer je extra informatie geeft aan je zin, na het voegwoord “en”, wel gebruik mag maken van een komma. Bv: Céline is bezig met het schrijven aan haar blog, en hoopt hierbij goede punten te halen. Maar! Wanneer “en” voorkomt in een opsomming mag dit voegwoord niet voorkomen. Bv: Frietjes, en ketchup zijn een goede combinatie!

Ook bij het schrijven van een zelfverwijzing naar een bepaalde letter of woord zat ik met een vraag. Volgens mij was het gelijk of men verwees met het apostrof teken, waar er 1 streepje te zien is (bv. het kleur ‘geel’), of het aanhalingsteken, waar er 2 streepjes te zien zijn (bv. het kleur “geel”). Zo blijkt, na eventjes zoeken op http://nl.wikipedia.org/wiki/Aanhalingsteken, dat de apostrof niet mag verward worden met het aanhalingsteken, en dat de correcte schrijfwijze dus met het aanhalingsteken is (bv. het kleur “geel”).

Soms heb je ook verwarringen zoals wanneer je woorden wel of niet aaneen moet schrijven. Bv. bij  alsook/als ook stelde ik me vragen. Ik ging dit opzoeken en kwam via www.google.be terecht op http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/54. Hier vond ik meteen een antwoord op mijn vraag. Wanneer in de zin bedoeld word “en ook”, dan moet “alsook” aan elkaar worden geschreven (bv. Céline alsook Gwenn gingen gisteren naar het voetbal). Pas als het woord “als” de betekenis krijgt “indien”, word “als ook” apart geschreven (bv. als ook de juf in de klas is, mogen de kinderen binnen).

Met de allerkleinsten naar de boomgaard!

De wandeling  door de boomgaard op 9 oktober was een heel avontuur. We deden allemaal onze laarsjes aan, en vertrokken samen met de peuterklas rond 9uur richting Zillebeke.  Na een korte rit met de bus werden we verwelkomt door onze gids. Zij gaf wat uitleg aan de kinderen wat we allemaal zouden gaan zien. Ze stapte in haar tractor waar een rij karretjes aan hing om het fruit in te sorteren. Maar deze keer mochten wij erin plaatsnemen, en dat vonden ze natuurlijk héél plezant! Eerst en vooral begonnen we met een rondrit door de boomgaard. De kleuters kregen de opdracht om de plukkers te zoeken die aan het werk waren in de gaard. Tijdens het zoeken waren alle kinderen verwonderd door wat ze zagen; zoveel appels! Grote, kleine en allemaal rode appels. De gids stopte af en toe met haar tractor om wat uitleg te geven en vraagjes te stellen over wat we allemaal zagen. Pas toen we bijna klaar waren met de tractorrit kwamen onze plukkers tevoorschijn. Iedereen had hen goed gezien, en iets verder was het gedaan met de rit, maar nog niet met ons bezoek. Iedere juf kreeg een plastic zak waarna we in groepjes appels raapten van de grond om er in de klas iets lekkers mee te maken.  Hierna was het de beurt voor een bezoekje aan de koelcellen. Het was er heel koud dus erg lang hebben we er niet ingestaan. De gids nam afscheid, waarna we als afsluiter elk een lekkere, grote appel kregen. Alweer een leuke en leerrijke dag voor onze kindjes en mezelf!

Mijn kennismakingsspel.

Op dinsdag 7 oktober was het tijd voor mijn eerste moment met de kleuters. Het werd een kennismakingsspel. Ik was op dat moment alleen met de kinderen en een tweedejaarsstudente. Zij kon mij dan helpen wanneer er een kleutertje naar het toilet moest. Ik had een spel voorbereid met foto's waarop mijn eigenschappen werden afgebeeld om mezelf voor te stellen. Ik zorgde voor dertien foto's, één foto voor ieder kind. Ik plaatste alle kleuters in een kring. Daarna legde ik uit dat ik aan de hand van dit spelletje mezelf ging voorstellen. Alle foto's werden verspreid met de foto naar de grond gericht, waarna ieder kind elk om beurt een foto mocht nemen. Wanneer we wat verteld hadden rond de foto's konden ze die aan het bord hangen dat ik zelf gemaakt had. Ik had voordien al een ballon opgeblazen en gooide voorzichtig de ballon naar een kleuter om zo te tonen wie aan de beurt was om een foto te nemen en waarbij ieder kleutertje ook zijn naam kon zeggen. Tijdens het spel stelde ik vraagjes aan de kinderen zoals wie zich herkent in wat ik graag eet, wat ik graag doe, wat mijn lievelingsdier is, enz. Alle kinderen waren erg enthousiast en konden zich best wel herkennen in mijn eigenschappen. Op het einde van het spel vroeg ik nogmaals aan de kinderen wat ze allemaal hadden herkend op de foto's, waarna ze allemaal weer mochten gaan spelen.
 

 

Mijn eerste observatie in de basisschool.

Op donderdag 2 oktober 2014 moest ik enkele klassen observeren.

De peuterklas was het eerst aan de beurt. Zoals verwacht waren alle peutertjes erg verwonderd toen ze mij in de klas zagen binnenkomen. Meteen kwamen er enkele kindjes vragen wie ik was. Ik stelde mij voor en stak de juf een handje toe waar nodig, want in zo'n peuterklasje is er wel altijd iets te doen. De juf gaf mij terwijl we bezig waren met de kinderen wat uitleg hoe zo'n dag bij de peuters in elkaar zat. Wat ik het meest onthouden had was het onthaal moment. Alle kinderen zaten in een cirkel waarna ze elk om beurt 'goeiemorgen juffrouw' zeiden en aan een belletje mochten rinkelen. Daarna werden de taken verdeeld aan de hand van een spelletje die werd begeleid door een liedje. Het onthaalmoment werd afgesloten door een gebedje en een liedje.

Bij de 2de en 3de kleuterklas onthoud ik vooral de knutselmomenten. Daar kon ik vooral zien hoe creatief en fantasierijk een kind van die leeftijd is. In de 2de kleuterklas kregen de kinderen de opdracht om een kaboutermuts in te schilderen binnen de lijnen. Ik zag tekeningen in alle soorten kleuren. Zo zie je dat ieder kind anders is.
In de 3de kleuterklas mochten de kinderen hun lievelingsgroente boetseren met klei. Daar kon ik zien hoe de fantasierijke kleuters kleine details erg kunnen vergroten, en hoe creatief ze kunnen omgaan met alle soorten materialen.

In het 2e leerjaar viel het me vooral op hoe moeilijk het is voor een kind van die leeftijd om stil te zitten en om niet met elkaar te praten. Tijdens die observatie zag ik ook hoe elk kind zijn eigen manier heeft om de opdrachten te maken.

Ik kan mij nu al veel beter voorstellen hoe een dag in de basisschool eruit ziet. En vooral hoe de wereld van een kind is!

Muzische voorstelling op de werkplekschool.

Op dinsdag 30 september 2014 openden we ons schooljaar met onze muzische voorstelling. We begonnen de dag met het repeteren van onze tekst en danspasjes. Iedereen vulde elkaar mooi aan, zo kwamen we tot een mooi geheel. Na de middag was het tijd om ons decor op orde te zetten. Onze muzische voorstelling ging door in de turnzaal van onze werkplekschool, Sint-Jansschool in Menen. Toen ons decor opgesteld stond was het tijd om ons te verkleden. Als alles op orde stond en iedereen verkleed was begonnen we aan het repeteren met ons decor en muziek erbij. We waren vlug op elkaar afgestemd want iedereen had z'n tekst goed voorbereid. De derdejaars studenten waren ook aanwezig om ons project te bekijken. Na onze repetitie gaven ze ons feedback over wat er nog kon verbeteren. Na nog een paar keer repeteren was het al vlug tijd om eraan te beginnen want de eerste klassen kwamen binnen in de turnzaal. Eerst was het de beurt aan alle kleuterklassen, waarna dan het 1ste, 2de en 3de leerjaar aan de beurt was, gevolgd door het 4de, 5de en 6de. Toen iedereen mooi op hun plaats zat konden we starten. Het verhaal ging over de weekdagen want de weekenddagen waren op reis. Iedere dag had een eigen persoonlijkheid en kleur. Mijn dag was woensdag met als kleur geel. Ik was de traagste en meest luie dag van allemaal. Alles wat ik zei moest heel traag verteld worden. Door de goede muziekkeuze waren alle kinderen goed betrokken in het verhaal. Iedereen danste en zong goed mee. Als afsluiter hadden we een parodie op vrolijke vrienden; vrolijke dagen. Ook de derdejaars hadden om ons voor te stellen aan de kinderen iets voorbereid. Op het einde van de voorstelling namen we telkens onze slaapzak en gingen slapen. Daarna riepen de derdejaars in volgorde van maandag tot vrijdag telkens onze naam om ons voor te stellen aan de kinderen. De voorstelling eindigde telkens met een warm applaus!